26 Nisan Cuma

recherche

>EĞİTİM ÖĞRETİM>REHBERLİK>REHBERLİK KONULARI>

ÖDEVLER KONUSUNDA ÇOCUĞUNUZA NASIL YARDIMCI OLABİLİRSİNİZ?

Ödev konusu, genellikle çocuğu okula giden çoğu anne-baba için karşılaşacakları sorunlar ve yarattığı tartışmalar açısından bir kabus halini alır. Keşke şu ödevler olmasa, çocuğum okulda öğreneceği bilgiyi öğrense, bize de bu konu ile uğraşmak düşmese diye düşünenlerin sayısı azımsanmayacak kadar fazla. Bu yüzden bu konuda birçok araştırma yapılıyor. Ev ödevleri gerekli mi gereksiz mi, anlaşılmaya çalışılıyor.

Kendi öğrenme yaşantılarımızı düşünelim. Şu anda bile yepyeni bir şey öğrensek ve bunu bir daha elimize almasak, tekrarlamasak, üzerinde yeterince alıştırma yapmasak ne kadarı kalır zihnimizde? Yeni bir dil öğrenenler bilirler. Öğrendiğiniz kelimeyi on kez tekrarladığınız zaman öğrenmiş oluyor musunuz? Yoksa bu sözcüğü değişik cümleler içinde kullanınca mı sahipleniyorsunuz? Bu sözcüğün hem kullanıldığı farklı cümleleri okumak, görmek, duymak, hem de kendinizin yaptığı cümlelerde kullanmak en iyi kalıcılığı sağlıyor. Öyle değil mi?

Çocuğunuz da aynı şekilde, yepyeni birçok konu öğreniyor ve bunları ancak uyguladığı, sık sık alıştırmalarla pekiştirdiği zaman gerçekten bilgiyi edinmiş oluyor. Bunun dışında ev ödevleri birçok olumlu etki sağlıyor. Çocuğun sorumluluk duygusunu geliştiriyor, ödevini yaparken belli kriterlere uyması gerektiğinden, disiplinli çalışmayı, problem çözmeyi öğreniyor, başarıyla tamamladığı ödev özgüvenini yükseltiyor, onu daha da bağımsız hale getiriyor. Zamanı iyi kullanmayı öğreniyor ve derslere hazırlıklı gireceği için, bir sonraki derste motivasyonu daha yüksek oluyor.

Peki anne baba çocuğuna ödev konusunda nasıl yardımcı olabilir?
Öncelikle yeni okula başlayan, 1. sınıf çocukları ve ödev alışkanlığını henüz edinmemiş çocuklarla mutlaka anne ya da babanın, çocuk bu alışkanlığı edinene kadar yakından ilgilenmesi gerekir. Anne baba çocuğun ders yapması gereken saatlerde meşgul ise o zaman, çocukla başka bir yakının ilgilenmesi yerinde olur.

Çocuk eve geldiğinde belli bir dinlenme süresine ihtiyaç duyar. Bu arada ikindi kahvaltısını yapabilir, biraz TV izleyebilir, ebeveyni ile sohbet edebilir veya bir oyun molası verebilir. Çocuğun hangi saatte, nerede, ne kadar süre çalışacağına çocukla işbirliği içinde karar verilmelidir. Çocuğun ödev yapması, bir stres konusu olmamalı, ailede bu iş zevkle yapılmalıdır. Bazen anne - baba arasında tartışmalara sebep olan çocuğun ödevi, onun sorumluluğudur ve bunu çocuğunuzun anlaması gerekir. Bu konuda tartışmalar çocuğun önünde yapılmamalı, anne baba aynı fikirde görünmelidir. Aksi halde çocuk kendi isteğine en yakın olan ebeveyne uyacak, belki ödevini ertelemeyi, yapmamayı seçebilecektir.

Çocuk arada bir ödevini yapmak istemeyebilir. Bu durumdaki öğrenci yaptığı davranışın sonucu ile karşılaşmalı, bu yüzden anne - baba çocuğa ödevini yapması konusunda zorlamak yerine, öğretmeni ile işbirliğine girerek, ödevini yapmamasının sonucunu okulda yaşamalıdır. Bu konuda cezalar vermek yerine, davranışının sonucu ile çocuğu karşılaştırmak daha yerinde olur. Örneğin, yapmamış olduğu ödevi teneffüslerde yapmak zorunda kalan çocuk, bunu bir daha yaşamak istemeyebilir, ödevini zamanında yapmaya yönelebilir.

En doğrusu, çocuğun en az ilgisini çeken, en zor bulduğu derslerin ödevlerini yapmakla işe başlamasıdır. Çünkü bu şekilde tam sıkılacağı zamana zevkle yaptığı dersler kalır, çocuğun işi kolaylaşır.

Çalışma ortamı da çocuğun odaklanmasında önemli faktörlerden biridir ve işin başından ele alınmalıdır. Konsantrasyonu bozacak televizyon, müzik, afişler, dağınıklık olmamasına özen gösterilmeli. Oturduğu yerin aşırı rahat veya rahatsız olmaması sağlanmalıdır. Aşırı rahat bir yer uyku getirebilir, rahatsız sandalyeler ise sağlığı ve konsantrasyonu için sorun oluşturur.

Her şeyden önemlisi, çocuğunuzu fark ettiğiniz gelişmelerde yüreklendirmek, daha iyisini yapmaya yönlendirmek için olumlu dil kullanmaktır. Eleştirmeye alışmış olan ebeveynlerin bu konuda daha fazla dikkat etmesi gerekir, çünkü çocuklar olumsuz eleştirilerle ilerleme kaydedemez, aksine geriler veya ders yapmamakta diretirler. Çocuğunuzu övmekten, gelişmesini fark ettiğinizi belirtmekten çekinmeyin. Böylece onun motivasyonu daha da artacaktır.